1 augustus: Lammas, Lughnasadh

31 juli of 1 augustus, of de eerste volle maan met zon in leeuw, de oogst.
Dit is terug een hoogtepunt in de natuur, de dagen worden terug korter en de nachten langer. Het is een oogstfeest voor de eerste oogst, het bedanken van Moeder Aarde voor haar mildheid. Ook wordt het goddelijk huwelijk geëerd en de bevruchting tussen de Zonnengod (Lugh) en de Godin Eriu. Lugh offert uit vrije wil zijn leven opdat de cyclus van leven, dood en wedergeboorte (zaaien, groeien en oogsten) door zou gaan. Hij ondergaat een rituele dood en wedergeboorte. Lughnasadh is een Keltische naam en betekent het treuren of herinneren van Lugh, omdat hij op deze dag zijn leven achter zich laat ten behoeve van de oogst. Lammas is een Saksische naam en betekent brood en is dus het feest van het brood. Deze 2 namen van het feest geven al aan dat het zowel een tijd is om te vieren als om te herinneren van het heengaan van de God en van het jaar.

Dit is het eerste van de drie oogstfeesten, nadien hebben we nog Mabon en Samhain.

De volwassen koning wordt gevierd, hoog op zijn troon waar hij reeds vertoefd zolang de schepping bestaat. het is een feest waar welvaart, rijkdom en oogst centraal staan. Het is ook het feest der erkenning van het eeuwige leven. Het levenswiel het rad der tijd dat voortdurend rondwentelt. 
Op deze sabbat is het de gewoonte om de wijn die voor het ritueel gebruikt wordt extra te kruiden met rozemarijn, peterselie en laurier. Zo worden de krachten uit de schoot van Moeder Aarde als het ware samengebundeld.

Dit is de tijd van rust na de gedane arbeid. Een tijd om voorraad in te slaan door de kracht die de zomerzon heeft voortgebracht. Het is een tijd om te vieren en te genieten van de uitkomst van ons dagelijks werk. Een tijd van  transformatie, analyseren en evalueren, de voorbereidingen voor de komende donkere tijd, waarin we terugkijken op het jaar en teren op de oogst van de zomer. We staan stil bij wat we bereikt hebben, dankbaar zijn voor wat we hebben. Het is een tijd om te delen in de overvloed en datgene te oogsten wat we eerder hebben gezaaid, zowel positief als negatief. Lughnasadh geeft ons de gelegenheid om na te denken over wat beter had gekund en wat goed is gegaan en voortgezet kan worden.