Keratinebehandeling

Een keratinebehandeling, iets wat zó gezond klinkt, maar o zo chemisch is, dat vraagt om opheldering. Vanochtend vertelde manicure en pedicure SuuCure dat ze een klant al eens een keratinebehandeling heeft afgeraden. Ja, die SuuCure weet nog wel eens wat. Ik heb ook al eens een klant gehad die een keratinebehandeling wilde ondergaan, omdat haar haar zo kapot was van de chemische kleuringen. Het haar voelde aan als zuurkool, dus dacht ze, mijn haar bestaat uit keratine, die behandeling heb ik nodig. Op zich niet zo'n gekke gedachte, ware het niet dat deze behandeling een geheel chemisch proces is. Wat gebeurt er dan precies? Als eerste wordt het haar gewassen met een shampoo die de haarschubben opent om het product in de vezellaag van het haar te laten doordringen. Daarna wordt het haar (met de geopende schubben) gedroogd. Vervolgens wordt de 'keratine' aangebracht en wordt het haar in de folie ingepakt, zo kan het product goed inwerken. Na de inwerktijd wordt de overtollige 'keratine' uitgespoeld en wordt er een specifiek haarmasker op het haar aangebracht om de schubben weer te sluiten. Hierna wordt nogmaals overtollige 'keratine' uit het haar gespoeld. Met behulp van een föhn en/of stijltang wordt het naar nu stijl gemaakt. Let op! Dit haar blijft stijl! Zelfs met een krultang krijg je hier geen krul meer in. De gehele behandeling duurt tussen de 1,5 en 3 uur en je bent een behoorlijke klap geld lichter.

Ben je dan verzekert van 'gezond' haar? Nee, absoluut niet. Je haar was al beschadigd, dus kwetsbaar. Na deze behandeling is je haar nóg kwetsbaarder geworden. Hoe kan dat? Keratine is de bouwstof van je haar, maar dat is niet alles. Je haar bestaat uit drie lagen: de curicula (de schubbenlaag), de cortex (de vezellaag) en de medulla (het merg). De medulla, het merg, is de centrale kern van het haar, hier zit vrijwel alleen maar lucht, niet zo spannend, maar wel belangrijk. De cuticula, de schubbenlaag, is de buitenste laag van het haar welke het haar beschermt. Dit zijn platte cellen die dakpansgewijs over elkaar heen liggen, vergelijkbaar met de schubben van een vis. Bij een chemische haarbehandeling moet deze schubbenlaag geopend worden om het product in het haar door te laten dringen. Na de behandeling zal deze laag ook weer gesloten moeten worden. Net als je een paperclip niet te vaak moet buigen moet je ook de schubbenlaag niet zo vaak openen en sluiten. Hierdoor beschadigd deze schubbenlaag waardoor je toch een deel van de schubben zal verliezen. Zo mist je haar de bescherming van buitenaf. Dan hebben we nog de cortex, de vezellaag, hier gebeurt heel veel. Dit is de middelste laag van het haar. Deze laag is gemaakt van lange, dunne cellen die met elkaar verbonden zijn. Hier zit ook je pigment, de haarkleur, maar ook elasticiteit van het haar en de structuur. Dit zijn de peptidespiralen, ook wel spindelcellen genoemd. Spindelcellen zijn langgerekte celdraden die allemaal uit verschillende fijne draadjes bestaan, de macrofibrillen, die weer zijn opgebouwd uit microfibrillen. Het wordt nog ingewikkelder, een microfibril bestaat weer uit protofibrillen en iedere protofibril bestaat weer uit drie peptidespiralen. Spindelcellen zijn dus opgebouwd uit peptidespiralen, eiwitachtige spiraalvormige verbindingen. Tussen deze spiralen zitten de zwavelbruggen, die vormen de sterkste verbinding. Naast de zwavelbruggen bevinden zich hier ook de waterstofbruggen en de zoutbruggen. De zwavelbruggen kunnen alleen beïnvloed worden door chemische behandelingen. Voor de waterstofbruggen en de zoutbruggen is geen chemische behandeling nodig. Daar ga ik nu even niet verder op in.

Zojuist heb je gelezen dat keratine meer is dan iets uit een potje. Het haar bestaat uit een heel netwerk van spiralen (elasticiteit), bruggen (structuur, krullen/stijl/slag), melanine (pigment/haarkleur), schubben (bescherming/glans) en alles wat ik nog niet genoemd heb. Iets uit een potje kan geen afgebroken haarschub terug plaatsen. Iets uit een potje kan ook geen fibrillen of spiralen herstellen. Erg leuk bedacht al die chemische behandelingen, maar je haar zal er nooit en te nimmer op vooruit gaan.

Wat kun je dan wel doen aan chemisch kapot haar? Om te beginnen heel lief voor zijn. Gebruik een grove kam en niet te vaak kammen. Delen die chemisch behandeld zijn met rust laten, dus dat deel van je haar niet nogmaals in de chemie zetten. Laat het eens knippen en je kan je haar ook plantaardig laten kleuren. Daar heb ik al eens wat over gepost, ik wil niet in herhaling blijven vallen.

Ik hoop dat er nu meer duidelijkheid is over het haar, de opbouw en de schade van het chemisch behandelen.